អ្នកមានទេព្យកោសល្យត្រូវបានមើលរំលង អ្នកក្លាហានចូលព្រៃផឹកតែតែងកំណាព្យ មនុស្សថោកទាបដឹកនាំនគរក្រោមមេឃ គាបសង្គត់ប្រជាជន ឃើញអ្នកបោកទៅជាអ្នកជួយ
មានភ្នែកមិនមើល មានត្រចៀកមិនចេះស្ដាប់ មានមាត់មិនចេះនិយាយ មានក្បាលទុកចោល អ្នកដឹងនៅស្ងៀម អ្នកយល់មិនធ្វើ មនុស្សល្ងង់អំនួតក្អេងក្អាងក្នុងពិភពគុណ រីករាយសាយអំពើអាក្រក ឃើញមយ៉ូរាទៅជាសត្វទា លើកតម្កើនឆ្កែទៅជារាជសីហ៍ស្ដេចសត្វ តើមានវិរបុរសជាតិមួយណាដែលអាចជួយអ្នកបាននោះ? ឬក៏ពួកយើងមិនអាចកាន់ដៃគ្នាក្នុងភាពជាបងប្អូនដើម្បីរំដោះមាតុភូមិមួយបានដែលទេ? ឬមួយពួកយើងមើលមុខគ្នាមិនស្គាល់ក្នុងនាមជាជនរួមជាតិរហូតទាល់តែយើងចែកផ្លូវគ្នាស្លាប់រៀងៗខ្លួនតើមែនទេ? រយលានសម្ដីគ្មានអ្នកស្ដាប់ ពាន់មុឺនគំនិតគ្មានអ្នកយល់ មហាសារគរមិនស្មើនិងទឹកភ្នែក មេឃជាភួយ ដីជាគ្រែ ធម្មជាតិជាមិត្តតែម្នាក់ តើជីវិតរបស់ខ្ញុំរស់ដើម្បីអ្វីទៅ? — feeling Crying with Somaly Lean and 3 others.