បុរាណភាសិត ត្រុកៗ អ្នកស្រុកមើលងាយ រលាស់គូទខ្ចាយ មានឧ៌តមានភ័ន្ត

ត្រុកៗ អ្នកស្រុកមើលងាយ រលាស់គូទខ្ចាយ មានឧ៌តមានភ័ន្ត

ដកស្រង់ពីសៀវភៅសរសេរដោយសម្តេចសង្ឃជួនណាត
អត្ថន័យនៃបុរាណភាសិតនេះថា មនុស្សណាមួយជាអ្នកមានប្រាជ្ញាយោបល់ និងសម្តីថ្វីមាត់
ហ្មត់ចត់ ប៉ុន្តែជាមនុស្សចេះអត់ចេះធន់ មានចិត្តធ្ងន់ធ្ងរនឹងធឹង គេពុំងាយនឹងខឹងឬថា ប្រើអាការ
កិរិយាញើមៗត្រុកៗ ពួកជនអ្នកនៅក្នុងស្រុកភូមិផងរបងជាមួយ និងអ្នកនៅភូមិជិតខាងគ្នាច្រើនតែ
មានយោបល់យល់ថា អ្នកនោះឯងជាមនុស្សទុយមុយ មិនមែនជាអ្នកអង់អាច រលុះរលាញខាង
សម្តីសម្តៅអ្វីទេ គ្រាន់តែជាមនុស្សសុភិសុភាពរាបទាបប៉ុណ្ណោះ     ស្រាប់តែនៅពេលមួយ
អ្នកនោះឯង បញ្ចេញសម្តីវោហារជជែកតវ៉ាក្នុងរឿងអ្វីមួយក្នុងទីប្រជុំមហាជន ដែលមានការជជែក
វែកញ៉ែកដោះស្រាយកម្ចាយសេចក្តីដ៏កម្រ ឲ្យឃើញជាក់ច្បាស់ស្រឡះបានជនទាំងឡាយ
ក៏ដូចជាភ័ន្តភាំងស្ងើចសរសើរនៅពេលនោះតែម្តង ក៏លែងមើលងាយរៀងមក ។ ព្រោះហេតុនោះ
បានជាមានបុរាណភាសិត "ត្រុកៗអ្នកស្រុកមើលងាយ រលាស់គូទខ្ចាយ មានឧ៌តមានភ័ន្ត" ។

មានបុរាណភាសិតមួយយ៉ាងផ្សេង ប៉ុន្តែមានអត្ថន័យស្រដៀងគ្នានឹងភាសិតខាងលើថា ត្រូវត្រាប់
កុកសាប់ កុំត្រាប់កុកស មានអត្ថន័យថា កុកសាប់មាឌតូចបន្តិច ឯកុកស មានខ្នងស្លឹកស្លាប
សម្បុរត្រសក់ស្រអាប់ កាលមើលទំលើទ្រនំ មើលទៅឃើញច្រឡំនឹងស្លឹកឈើ ស្ទើរតែមើលពុំ
ឃើញច្បាស់ថាជាកុកឡើយ ។ ឯកុកស នោះវាទំលើទ្រនំអ្វី វាហើរក្តី ឃើញតែសម្បុរសដូចគ្នា
ព្រោះវាមានតែសម្បុរសមួយយ៉ាង ។ អត្ថន័យវែងជាងនេះ ស្រដៀងគ្នានឹងបុរាណភាសិតខាងលើ
ថា ត្រុកៗអ្នកស្រុកមើលងាយ..... នោះដែរ ។ ល ។