loading...
មានតែជីវិតដែលប្រើសំរាប់ប្រឈមនឹងគ្រប់ឧបសគ្គ ដើម្បីបំរើមនោសញ្ចេតនានិងឧត្តមគតិ
របស់ខ្លួនទេ ដែលជីវិតនោះមានឱកាសក្រេបបាននូវរសជាតិជីវិតយ៉ាងពេញបរិបូរណ៍។
ជីវិតដែលបានដឹងថាអ្វីជាភាពត្រឹមត្រូវ ហើយព្រោះតែខ្លាចប៉ះពាល់ឬបាត់បង់ជីវិត មិនហ៊ានប្រើជីវិតនោះប្រឈមនឹងឧបសគ្គ ដើម្បីធ្វើកិច្ចការដែលត្រឹមត្រូវនោះ គឺជាជីវិតដែលស្លាប់បាត់ទៅហើយ។ មនុស្សទាំងនគរ អ្នកខ្លះកំពុងលង់លក់ អ្នកខ្លះកំពុងប្រើភាពឆ្លាតរបស់ខ្លួនដើម្បីកេងចំណេញលើភាពលង់លក់របស់មនុស្ស បើយើងជាអ្នកមើលឃើញរឿងរ៉ាវបែបនេះ អាចនៅស្ងៀមបាន ចូរអ្នកសួរខ្លួនអ្នកចុះ តើអ្នកជាមនុស្សប្រភេទណា? តើអ្នកប្រុងទុកជីវិតអ្នកទៅធ្វើរឿងអីក្រៅពីរឿងនេះទៀតឬបានជាអ្នកមិនបានប្រើជីវិតអ្នកដើម្បី

បើកបង្ហាញការពិតដល់អ្នកត្រូវការពឹងពាក់អាស្រ័យនឹងអ្នកបែបនេះ? តើរឿងផ្សេងដែលអ្នកទុកជីវិតដើម្បីវានោះ វាសំខាន់ជាងរឿងដែលអ្នកកំពុងតែមើលឃើញនេះទៀតឬ? បើអ្នកមានរឿងសំខាន់ជាងរឿងដែលអ្នកបានមើលឃើញថាកំពុងកើតឡើងក្នុងសង្គមមនុស្សនេះ
ទៅទៀត ដែលអ្នកត្រូវធ្វើក្នុងជីវិតអ្នក តើអ្នកឈរលើគោលអីដើម្បីថ្លឺងថ្លែងរឿងទាំងពីរនេះ? ឈរលើប្រយោជន៍ផ្ទាល់ខ្លួនដើម្បីថ្លឹងថ្លែង ឬឈរលើមនសិកាជាមនុស្ស? តើពីមួយថ្ងៃទៅមួយថ្ងៃអ្នកមិនបានមើលឃើញថា ជីវិតអ្នកកំពុងរំកិលទៅរកសេចក្តីស្លាប់យ៉ាងគ្មានន័យគ្មានសារ:ទេឬអី? នេះបានចំជាការស្រវឹងនឹងជីវិត ធ្វើអោយខួរក្បាលអ្នកស្ពឹកលែងអាចប្រើការកើតក្នងការបែងចែករឿងត្រឹមត្រូវនិងមិនត្រឹមត្រូវនៃ
ជីវិតរបស់អ្នកបានមែនហ្ន។ នេះគឺរសជាតិជីវិតដែលខ្ញុំបានឆ្លងកាត់។
49 mins · Public
3:26 PM